Nikt - skrócona historia...

Blueraiden

Mam 20 lat w realu jestem osobą zamkniętą w sobie. mało rozmawiam z innymi ... mam zero przyjaciół na których mógłbym liczyć. Teraz gdy szkoła sie skończyła jestem zupełnie bez znajomych... nikt nie utrzymuje kontaktu bo niby poco... z kimś kto mało co ich obchodził i mało co rozmawiali zemną ... a jak już to wyśmiewając przy okazji.

do samotności niestety nie można sie przyzwyczaić... da sie jakoś żyć z nią ale to niezbyt ciekawe życie... jednak... jest ciągle ten strach... przed znajomościami. udzie potrafią czasami skutecznie zrazić do siebie i zranić. A to trudno sie goi i bardzo długo. Jednak najgorsze już dawno za mną 8 lat w podstawówce i gimnazjum udało mi się przeżyć mimo iż wszystko było przeciwko mnie. najpierw problemy w domu... potem w szkole zamknołem sie w sobie.. bylem obrażany wyśmiewany... nie było 10 minut spokoju. Nigdy nie przestawali mimo iż starałem się, pomagałem, nie obrażałem nikogo, nikomu nie przeszkadzałem, jednak im to pasowało... lubili dobijać ... czasami były dni ze moglem skończyć ze sobą ... Jednak jakoś utrzymałem sie przy życiu do dziś ... choć jeszcze nic sie nie zdarzyło dzięki czemu bym zaznał szczęścia, pozbył się samotności i złych wspomnień ...

Czego tak naprawdę pragniemy, szukamy. Mi osobiście parę przykładów przychodzi na myśl. Pragniemy być z kimś, mieć szczęśliwe życie, być akceptowanymi i zrozumieni przez innych. Niestety życie nie jest idealne. ludzie ranią nie rozumieją, a znajść kogoś kto odwzajemni uczucie jest bardzo trudno.

Grinna

Bluerajden..samotność to trudna sztuka. Dla Ciebie przyjdzie dzień, kiedy będziesz miał przy sobie tę jedyną prawdziwą przyjaźń i miłość...przyjdzie dzień gdy już nie będziesz się sam zmagał z życiem...

	Forum Depresja nie bądźmy w niej Sami Strona Główna -> Nasze problemy.	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1